Wtyczki (Plugins) ​

Wprowadzenie ​

Wtyczki to samodzielny kod, który zazwyczaj dodaje funkcjonalność na poziomie aplikacji do Vue. Oto jak instalujemy wtyczkę:

import { createApp } from 'vue'

const app = createApp({})

app.use(myPlugin, {
  /* opcjonalne opcje */
})

Wtyczka jest zdefiniowana jako obiekt, który udostępnia metodę install() lub po prostu funkcja, która działa jako sama funkcja install. Funkcja install otrzymuje app instance wraz z dodatkowymi opcjami przekazanymi do app.use(), jeśli takie istnieją:

const myPlugin = {
  install(app, options) {
    // konfiguracja aplikacji
  }
}

Nie ma ściśle określonego zakresu dla wtyczki, ale typowe scenariusze, w których wtyczki są przydatne, obejmują:

1. Rejestracja jednego lub większej liczby globalnych komponentów lub niestandardowych dyrektyw za pomocą app.component() i app.directive().

2. Utworzenie zasobu injectable w całej aplikacji poprzez wywołanie app.provide().

3. Dodanie niektórych globalnych właściwości instancji lub metod poprzez dołączenie ich do app.config.globalProperties.

4. Biblioteka, która musi wykonać pewną kombinację powyższych czynności (np. vue-router).

Tworzenie wtyczki (Plugina) ​

Aby lepiej zrozumieć, jak tworzyć własne wtyczki Vue.js, utworzymy bardzo uproszczoną wersję wtyczki, która wyświetla ciągi i18n (skrót od Internationalization).

Zacznijmy od skonfigurowania obiektu wtyczki. Zaleca się utworzenie go w osobnym pliku i wyeksportowanie, jak pokazano poniżej, aby zachować logikę zamkniętą i oddzieloną.

// plugins/i18n.js
export default {
  install: (app, options) => {
    // Kod wtyczki
  }
}

Chcemy utworzyć funkcję tłumaczenia. Ta funkcja otrzyma ciąg key rozdzielony kropkami, którego użyjemy do wyszukania przetłumaczonego ciągu w opcjach podanych przez użytkownika. Oto zamierzone użycie w szablonach:

<h1>{{ $translate('greetings.hello') }}</h1>

Ponieważ ta funkcja powinna być globalnie dostępna we wszystkich szablonach, umoliwimy to, dołączając ją do app.config.globalProperties w naszej wtyczce:

// plugins/i18n.js
export default {
  install: (app, options) => {
    // wstrzyknij globalnie dostępną metodę $translate()
    app.config.globalProperties.$translate = (key) => {
      // pobierz zagnieżdżoną właściwość w `options`
      // używając `key` jako ścieżki
      return key.split('.').reduce((o, i) => {
        if (o) return o[i]
      }, options)
    }
  }
}

Nasza funkcja $translate przyjmie ciąg znaków, taki jak greetings.hello, zajrzy do konfiguracji podanej przez użytkownika i zwróci przetłumaczoną wartość.

Obiekt zawierający przetłumaczone klucze powinien zostać przekazany do wtyczki podczas instalacji za pośrednictwem dodatkowych parametrów do app.use():

import i18nPlugin from './plugins/i18n'

app.use(i18nPlugin, {
  greetings: {
    hello: 'Witaj!'
  }
})

Teraz nasze początkowe wyrażenie $translate('greetings.hello') zostanie zastąpione przez Witaj! w czasie wykonywania.

Zobacz także: Rozszerzanie właściwości globalnych

Dostarcz/wstrzyknij (Provide/Inject) za pomocą wtyczek ​

Wtyczki pozwalają nam również używać inject, aby zapewnić funkcję lub atrybut użytkownikom wtyczki. Na przykład możemy zezwolić aplikacji na dostęp do parametru options, aby móc używać obiektu translations.

// plugins/i18n.js
export default {
  install: (app, options) => {
    app.provide('i18n', options)
  }
}

Użytkownicy wtyczek będą teraz mogli wstrzykiwać opcje wtyczki do swoich komponentów, korzystając z klucza i18n:

<script setup>
import { inject } from 'vue'

const i18n = inject('i18n')

console.log(i18n.greetings.hello)
</script>

export default {
  inject: ['i18n'],
  created() {
    console.log(this.i18n.greetings.hello)
  }
}